Wednesday, July 14, 2021

از روزگار

 گفتم میدونی، مساله این نیست که اگر این مسیر که دارم میرم به نتیجه نرسه میشه از راه دوم برم. جریان اینه که اگر از این راه رفتم و نتیجه ای نگرفتم دیگه راه دیگه ای نمیشناسم. بعد تنها راه حلم اینه که دوباره همین راه رو برم. دوباره همین راه رو برم. دوباره همین راه رو برم. فکر کن اگر این مسیر به نتیجه نرسه بعدش چی میشه؟ 

بعدی وجود نداره. من همین یه راه رو دارم. باید برم و درستش کنم. این گیجی رو نمیدونم درک کنی یا نه. این راه تنها گزینه است. انگار که پلنگی، به دام صیاد بیفته.

No comments:

Post a Comment

از خیال

نود و سومین شب بعد از نبودن بچه، دختر یاد گرفته جای خواهر رفته‌اش بخوابه. عمیق‌ترین شکل سوگواری که در زندگیم شاهد بودم و خوندم رو توی این سه...