Monday, December 21, 2020

.

درد این وقتها، قاطر چموش. روی کمر سم می‌کوبد. در میانه‌ی دل غوغا می‌کند و وقت پوشیدن لباس خواب، بلوا راه می‌اندازد که فقط بلوز و شلوار نرمولکی. فقط چپیده زیر پتو.
آرام نمی‌گیرد هم. هر ماه تنم چراگاه است. خودم له زیر موج عواطف.

No comments:

Post a Comment

از خیال

نود و سومین شب بعد از نبودن بچه، دختر یاد گرفته جای خواهر رفته‌اش بخوابه. عمیق‌ترین شکل سوگواری که در زندگیم شاهد بودم و خوندم رو توی این سه...