Thursday, September 2, 2021

فراموشم مکن من یار دیرینم

گوگل بی رحم تر از عکس هاست. نشونم میده که هفت سال از فلان اتفاق و فلان دور همی و فلان گفتگو گذشته. از اون روزی که مانتوی آبی تیز پوشیده بودم و شال روسری تیز سرم کرده بودم و به خیال خودم قشنگ شده بودم و حالا که با چشم های عبور کرده از زمان نگاه میکنم، حق هم داشتم البته. اما اعداد چقدر سهمگینند لعنتی. هفت سال. هفت سال.

هفت سال کامل. بعد از آن دختر خیال پرداز. میشود من ِ امروز.

No comments:

Post a Comment

افتخار

کم خوابیدم دوباره. یکی از برج های روبروی خونه، حوالی پنج صبح از طبقات بالاش روشنی شروع شد که پایین بیاد. روی خونه به سمت جنوب غربیه. نه ماه ...