Tuesday, November 10, 2020

اهلی ‏شدن

نوبت جارو شدن این کوچه یک جایی بین ساعت دوازده و ده دقیقه تا دوازده و بیست و پنج دقیقه‌ی شبه. آروم کنار پنجره‌ام دراز می‌کشم، سرم رو روی بالش جا به جا می‌کنم و از میانه‌ی تاریکی پنج طبقه پایین‌تر از من، به قشنگ‌ترین سهمم از صدای شهر گوش می‌کنم: خش... شب بخیر عزیزم. خش... شب بخیر عزیزم. خش... شب بخیر عزیز من.
at

1 comment:

Subscribe to: Post Comments (Atom)

./.

 از این همه گریه کردن خسته ام.

  • به جان
    حالا سه سال از انفجار بیروت میگذرد.
  • سازه
    «... برخوردم با زمان تغییر کرده و تسلیمش می‌شوم.» عبور از دیوارها مارینا آبراموویچ
  • .
    حال غریب داره خودش رو می‌کشه روی تمام روز. همه چیز سخت شده. نوشتن هم.