غمگینم. وقت غم، احساس بیپناهی میکنم و درگیر بیپناهی که میشم، دلم برات و برای حضورت تنگ میشه. انگار یه حفرهی بزرگ وسط دنیا دهن باز کرده. مثل اونجا که میگه: و جهان، از هر سلامی خالی است.
«مگر چقدر احتمال دارد اوضاع از این بدتر شود؟»
No comments:
Post a Comment