Sunday, July 6, 2025

.

با خساست تمام، چشم دوختم به آخرین قطره‌های توان‌ام.
مراقب.
منتظر.
نگران.
at

1 comment:

Subscribe to: Post Comments (Atom)

دومین روز ماه نهم

انگشت‌هام از پیامی که نمیشه دیگه فرستاد گز گز می‌کنند.

  • .
     توانایی تحمل این حجم درد رو ندارم.
  • .
    با چاقو افتادم به جونش. تکه پاره‌اش کردم و بعد سطل زباله. میون اون ضربه‌زدن‌ها، یک لحظه ترسیدم از دونستن اینکه آنقدر خشم و انزجارم زیاده که ...
  • ایمان
    امید خلیده زیر پوستم. یک هفته؟ ده روز؟ همین حوالی. از خانه بیرون زدم و دیدم بهار شده. کل امسال در اضطراب و پشت میز گذشت. بدون اغراق. از تیرم...