از تنش های بزرگ خبری نیست. از سرکشی ها و غم ها و دردهای بزرگ. از شادی هایی که با رخ دادنش زندگی زیر و رو شه. ثبات، خط آرامش بخش به بخش زندگی رو گرفته و گاهی گاهی گاهی وسوسه میشم که توی همین حال تا به همیشه بمونم. همین ایستگاه آروم بی سر و صدا و امن.
«مگر چقدر احتمال دارد اوضاع از این بدتر شود؟»
No comments:
Post a Comment